HYMN SZKOŁY
Dziś coraz wyżej szybujemy
Ku wołającej nas przestrzeni
Otwartej dla całego świata
Ideą Janusza Korczaka.
Ref. Ona niech łączy nasze dłonie
I serc gorących ogniem płonie,
Treści odkrywa wciąż na nowo,
Gdy tworzy integracji słowo.
Tak nas zachwyca zieleń drzew
I w tańcu liści wiatru śpiew,
Niebo jaśnieje blaskiem gwiazd,
Bo Janusz Korczak jest wśród nas.
Ref. I razem z nami dłonie splata,
Dzieli dziecięcy zachwyt świata.
To on pozwala żyć nadzieją
Nam, integracji czarodziejom.
I razem z nami dłonie splata,
Dzieli dziecięcy zachwyt świata.
Znać szczęścia smak mamy nadzieję
My, integracji czarodzieje, MY!
UROCZYSTOŚĆ NADANIA IMIENIA
We wtorek 31 maja 2011 roku w Pałacu Młodzieży im. Juliana Tuwima w Łodzi
odbyła się oficjalna uroczystość nadania
Integracyjnej Szkole Podstawowej nr 67
i Publicznemu Gimnazjum Integracyjnemu nr 47
imienia Janusza Korczaka.
Poświęcenie sztandarów odbyło się w parafii
Najświętszego Serca Jezusowego.
Mszy Świętej przewodniczył
Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Adam Lepa.
Wzięli w niej udział przedstawiciele władz oświatowych,
a także instytucji kulturalnych.
Następnego dnia Pałac Młodzieży im. Juliana Tuwima w Łodzi
wypełniony był osobistościami,
które zdecydowały się swoją obecnością uświetnić uroczystość.
Odbyła się oficjalna ceremonia przekazania sztandarów
Pani Dyrektor Barbarze Celmerowskiej,
od której sztandary przejęły Szkolne Poczty Sztandarowe.
Przemówienia zaproszonych gości
były pełne ciepłych słów, gratulacji, a także życzeń kreatywności
i wytrwałości w realizowaniu codziennych zadań oraz wypełnianiu misji integracji.
W części artystycznej uroczystości uczniowie Zespołu Szkół Integracyjnych nr 1
przedstawili poruszający spektakl zatytułowany
„Jak kochać dziecko, czyli pod skrzydłem życzliwości”
w reżyserii pani Elżbiety Dziubek.
Niepowtarzalną oprawę muzyczną zapewniła orkiestra dęta
Szkoły Podstawowej nr 44 w Łodzi
prowadzona przez pana dyrektora Pawła Miszczaka.
Te piękne chwile pozostawią wspomnienia na długie lata.
JANUSZ KORCZAK W NASZEJ SZKOLE
JANUSZ KORCZAK - czyż można wskazać większego znawcę psychiki dziecięcej? Z jednaką troską pochylony nad każdym swym wychowankiem – i tym cichym, zalęknionym, stroniącym od swych rówieśników, i tym, który zachowaniem swym ciągłe przysparza kłopoty – wciąż poszukiwał dróg wiodących w kierunku takiego społeczeństwa, które byłoby otwarte na ich prawdziwe potrzeby. Społeczeństwa zainteresowanego w równej mierze zapewnieniem takich samych szans edukacyjnych każdemu dziecku, jak i wszechstronnym rozwojem jego sfery emocjonalnej. (…)
Bo przecież w każdym małym człowieku drzemie ogromny potencjał i to właśnie od ludzi dorosłych zależy w jaki sposób zostanie on wykorzystany. Aby umiejętnie kierować rozwojem dziecka, trzeba umieć patrzeć na świat jego oczami, znać dziecięce pragnienia, przyczyny łez
i śmiechu, wraz z nim poszukiwać odpowiedzi na dręczące pytania, rozwiązywać problemy, jakie przynosi życie. Jest to, zdaniem Korczaka, nieodzowny warunek poznania dziecka. Tylko tak rozumiana empatia umożliwia najpełniejszy kontakt osoby dorosłej z wychowankiem.
Ofiarowując serce wszystkim dzieciom, a w szczególności tym najbardziej pokrzywdzonym przez los, „Stary Doktor” przywracał im radość życia, budził szacunek dla samych siebie, uczył tolerancji, stwarzał możliwości wyboru dróg życiowych. Dziecko stało się dlań największą wartością, podmiotem, a nie przedmiotem wychowania. To, o co walczył ten obdarzony dziecięcą wrażliwością postrzegania świata człowiek o mądrych oczach i pełnym zrozumienia uśmiechu, dziś stało się rzeczywistością.
My, uczniowie Zespołu Szkół Integracyjnych nr 1 w Łodzi, z radością poznajemy świat i samych siebie. Dzięki naszym wzajemnym kontaktom wciąż na nowo odkrywamy, jakie treści skrywają w sobie słowa takie jak ból, lęk, samotność, miłość, przyjaźń i odpowiedzialność. I chyba właśnie dlatego tak bardzo lubimy ze sobą przebywać. Pracując pod kierunkiem doświadczonych nauczycieli, nie tylko zdobywamy wiedzę, ale uczymy się otwartości na inność drugiego człowieka oraz tolerancji wobec jego możliwości rozwojowych.
Cieszy nas każdy sukces kolegów! A jest ich niemało! Rozwijamy, poszerzamy, uzupełniamy naszą wiedzę, uczestnicząc w wielu zajęciach pozalekcyjnych prowadzonych przez naszych nauczycieli. To właśnie oni, znający doskonale zarówno możliwości, jak i umiejętności każdego z nas potrafią tak ukierunkować naszą pracę, aby przyniosła wymierne efekty czy to w postaci ocen, czy też znaczących miejsc w konkursach, festiwalach i olimpiadach ogólnopolskich. Dziś wystarczy tylko chcieć, by odnaleźć swoje miejsce w społeczności uczniowskiej.
Tak więc zasady funkcjonowania naszej szkoły skupiającej w swych murach dzieci w pełni sprawne, jak i dzieci z różnymi dysfunkcjami rozwojowymi oraz obraz jej życia codziennego dokumentujący, że wszyscy ludzie mają równe prawa, choć różne możliwości – wskazują na to, że podążamy drogami wytyczonymi przez Korczaka. (…)
Ten prawdziwy odkrywca duszy dziecka, twórca praw społeczności dziecięcej od dwóch lat bowiem patronuje wszystkim naszym działaniom, bo zarówno Integracyjna Szkoła Podstawowa nr 67, jak i Publiczne Gimnazjum Integracyjne nr 47 noszą Jego imię.
Z ogromnym entuzjazmem powitaliśmy więc możliwość wzięcia udziału w Projekcie „By dziecko było tym, kim jest – czyli o prawach dziecka. Posypały się propozycje, wśród których zwyciężyły:
kolorowy pochód ulicami naszego osiedla z hasłami propagującymi prawa dzieci, ogólnołódzki konkurs literacki pt. „List do Janusza Korczaka”, multimedialny wehikuł czasu, przegląd twórczości dziecięcej „Dzieci – Korczakowi”.
Rok naszego patrona pozawala nam znowu
„otworzyć wrota szkoły szeroko”.
Uczniowie Zespołu Szkół Integracyjnych nr 1 w Łodzi
wraz z opiekunem, nauczycielem języka polskiego
Ewą Daszyńską
Artykuł ukazał się
w Przeglądzie Edukacyjnym
marzec-kwiecień 2012.
